Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэтанава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	дэтанава́нне
Р.	дэтанава́ння
Д.	дэтанава́нню
В.	дэтанава́нне
Т.	дэтанава́ннем
М.	дэтанава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэтанава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	дэтану́ецца	дэтану́юцца
Прошлы час
м.	дэтанава́ўся	дэтанава́ліся
ж.	дэтанава́лася
н.	дэтанава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

дэтанава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дэтану́ю	дэтану́ем
2-я ас.	дэтану́еш	дэтану́еце
3-я ас.	дэтану́е	дэтану́юць
Прошлы час
м.	дэтанава́ў	дэтанава́лі
ж.	дэтанава́ла
н.	дэтанава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дэтану́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэтана́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дэтана́тар	дэтана́тары
Р.	дэтана́тара	дэтана́тараў
Д.	дэтана́тару	дэтана́тарам
В.	дэтана́тар	дэтана́тары
Т.	дэтана́тарам	дэтана́тарамі
М.	дэтана́тары	дэтана́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэтана́тарны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэтана́тарны	дэтана́тарная	дэтана́тарнае	дэтана́тарныя
Р.	дэтана́тарнага	дэтана́тарнай дэтана́тарнае	дэтана́тарнага	дэтана́тарных
Д.	дэтана́тарнаму	дэтана́тарнай	дэтана́тарнаму	дэтана́тарным
В.	дэтана́тарны (неадуш.) дэтана́тарнага (адуш.)	дэтана́тарную	дэтана́тарнае	дэтана́тарныя (неадуш.) дэтана́тарных (адуш.)
Т.	дэтана́тарным	дэтана́тарнай дэтана́тарнаю	дэтана́тарным	дэтана́тарнымі
М.	дэтана́тарным	дэтана́тарнай	дэтана́тарным	дэтана́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэтанацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэтанацы́йны	дэтанацы́йная	дэтанацы́йнае	дэтанацы́йныя
Р.	дэтанацы́йнага	дэтанацы́йнай дэтанацы́йнае	дэтанацы́йнага	дэтанацы́йных
Д.	дэтанацы́йнаму	дэтанацы́йнай	дэтанацы́йнаму	дэтанацы́йным
В.	дэтанацы́йны (неадуш.) дэтанацы́йнага (адуш.)	дэтанацы́йную	дэтанацы́йнае	дэтанацы́йныя (неадуш.) дэтанацы́йных (адуш.)
Т.	дэтанацы́йным	дэтанацы́йнай дэтанацы́йнаю	дэтанацы́йным	дэтанацы́йнымі
М.	дэтанацы́йным	дэтанацы́йнай	дэтанацы́йным	дэтанацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэтана́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дэтана́цыя
Р.	дэтана́цыі
Д.	дэтана́цыі
В.	дэтана́цыю
Т.	дэтана́цыяй дэтана́цыяю
М.	дэтана́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэта́ндар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дэта́ндар	дэта́ндары
Р.	дэта́ндара	дэта́ндараў
Д.	дэта́ндару	дэта́ндарам
В.	дэта́ндар	дэта́ндары
Т.	дэта́ндарам	дэта́ндарамі
М.	дэта́ндары	дэта́ндарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дэтані́раваць

‘узрывацца; змяняць звычайны рытм працы, стукаць ад хуткага згарання паліва ў цыліндры (пра рухавікі ўнутранага згарання); фальшывіць пры ігры на музычным інструменце або спяванні’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дэтані́рую	дэтані́руем
2-я ас.	дэтані́руеш	дэтані́руеце
3-я ас.	дэтані́руе	дэтані́руюць
Прошлы час
м.	дэтані́раваў	дэтані́равалі
ж.	дэтані́равала
н.	дэтані́равала
Загадны лад
2-я ас.	дэтані́руй	дэтані́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дэтані́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

дэтані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дэтані́т	дэтані́ты
Р.	дэтані́ту	дэтані́таў
Д.	дэтані́ту	дэтані́там
В.	дэтані́т	дэтані́ты
Т.	дэтані́там	дэтані́тамі
М.	дэтані́це	дэтані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)