прыджо́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыджо́гаю |
прыджо́гаем |
| 2-я ас. |
прыджо́гаеш |
прыджо́гаеце |
| 3-я ас. |
прыджо́гае |
прыджо́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыджо́гаў |
прыджо́галі |
| ж. |
прыджо́гала |
| н. |
прыджо́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыджо́гай |
прыджо́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыджо́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыдзве́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыдзве́р’е |
прыдзве́р’і |
| Р. |
прыдзве́р’я |
прыдзве́р’яў |
| Д. |
прыдзве́р’ю |
прыдзве́р’ям |
| В. |
прыдзве́р’е |
прыдзве́р’і |
| Т. |
прыдзве́р’ем |
прыдзве́р’ямі |
| М. |
прыдзве́р’і |
прыдзве́р’ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыдзве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыдзве́рнік |
прыдзве́рнікі |
| Р. |
прыдзве́рніка |
прыдзве́рнікаў |
| Д. |
прыдзве́рніку |
прыдзве́рнікам |
| В. |
прыдзве́рніка |
прыдзве́рнікаў |
| Т. |
прыдзве́рнікам |
прыдзве́рнікамі |
| М. |
прыдзве́рніку |
прыдзве́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Прыдзві́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прыдзві́нне |
| Р. |
Прыдзві́ння |
| Д. |
Прыдзві́нню |
| В. |
Прыдзві́нне |
| Т. |
Прыдзві́ннем |
| М. |
Прыдзві́нні |
прыдзе́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыдзе́л |
прыдзе́лы |
| Р. |
прыдзе́ла |
прыдзе́лаў |
| Д. |
прыдзе́лу |
прыдзе́лам |
| В. |
прыдзе́л |
прыдзе́лы |
| Т. |
прыдзе́лам |
прыдзе́ламі |
| М. |
прыдзе́ле |
прыдзе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыдзе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыдзе́лены |
прыдзе́леная |
прыдзе́ленае |
прыдзе́леныя |
| Р. |
прыдзе́ленага |
прыдзе́ленай прыдзе́ленае |
прыдзе́ленага |
прыдзе́леных |
| Д. |
прыдзе́ленаму |
прыдзе́ленай |
прыдзе́ленаму |
прыдзе́леным |
| В. |
прыдзе́лены (неадуш.) прыдзе́ленага (адуш.) |
прыдзе́леную |
прыдзе́ленае |
прыдзе́леныя (неадуш.) прыдзе́леных (адуш.) |
| Т. |
прыдзе́леным |
прыдзе́ленай прыдзе́ленаю |
прыдзе́леным |
прыдзе́ленымі |
| М. |
прыдзе́леным |
прыдзе́ленай |
прыдзе́леным |
прыдзе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыдзе́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыдзе́льны |
прыдзе́льная |
прыдзе́льнае |
прыдзе́льныя |
| Р. |
прыдзе́льнага |
прыдзе́льнай прыдзе́льнае |
прыдзе́льнага |
прыдзе́льных |
| Д. |
прыдзе́льнаму |
прыдзе́льнай |
прыдзе́льнаму |
прыдзе́льным |
| В. |
прыдзе́льны (неадуш.) прыдзе́льнага (адуш.) |
прыдзе́льную |
прыдзе́льнае |
прыдзе́льныя (неадуш.) прыдзе́льных (адуш.) |
| Т. |
прыдзе́льным |
прыдзе́льнай прыдзе́льнаю |
прыдзе́льным |
прыдзе́льнымі |
| М. |
прыдзе́льным |
прыдзе́льнай |
прыдзе́льным |
прыдзе́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.