прыдзве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыдзве́рнік | прыдзве́рнікі | |
| прыдзве́рніка | прыдзве́рнікаў | |
| прыдзве́рніку | прыдзве́рнікам | |
| прыдзве́рніка | прыдзве́рнікаў | |
| прыдзве́рнікам | прыдзве́рнікамі | |
| прыдзве́рніку | прыдзве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)