прыдзве́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыдзве́р’е | прыдзве́р’і | |
| прыдзве́р’я | прыдзве́р’яў | |
| прыдзве́р’ю | прыдзве́р’ям | |
| прыдзве́р’е | прыдзве́р’і | |
| прыдзве́р’ем | прыдзве́р’ямі | |
| прыдзве́р’і | прыдзве́р’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)