валу́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валу́нны |
валу́нная |
валу́ннае |
валу́нныя |
| Р. |
валу́ннага |
валу́ннай валу́ннае |
валу́ннага |
валу́нных |
| Д. |
валу́ннаму |
валу́ннай |
валу́ннаму |
валу́нным |
| В. |
валу́нны (неадуш.) валу́ннага (адуш.) |
валу́нную |
валу́ннае |
валу́нныя (неадуш.) валу́нных (адуш.) |
| Т. |
валу́нным |
валу́ннай валу́ннаю |
валу́нным |
валу́ннымі |
| М. |
валу́нным |
валу́ннай |
валу́нным |
валу́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ва́лух
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ва́лух |
ва́лухі |
| Р. |
ва́луха |
ва́лухаў |
| Д. |
ва́луху |
ва́лухам |
| В. |
ва́луха |
ва́лухаў |
| Т. |
ва́лухам |
ва́лухамі |
| М. |
ва́луху |
ва́лухах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Валуцё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валуцё́ва |
| Р. |
Валуцё́ва |
| Д. |
Валуцё́ву |
| В. |
Валуцё́ва |
| Т. |
Валуцё́вам |
| М. |
Валуцё́ве |
валхві́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валхві́ца |
валхві́цы |
| Р. |
валхві́цы |
валхві́ц |
| Д. |
валхві́цы |
валхві́цам |
| В. |
валхві́цу |
валхві́ц |
| Т. |
валхві́цай валхві́цаю |
валхві́цамі |
| М. |
валхві́цы |
валхві́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́лчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ва́лчанне |
| Р. |
ва́лчання |
| Д. |
ва́лчанню |
| В. |
ва́лчанне |
| Т. |
ва́лчаннем |
| М. |
ва́лчанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́лчыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ва́лчуся |
ва́лчымся |
| 2-я ас. |
ва́лчышся |
ва́лчыцеся |
| 3-я ас. |
ва́лчыцца |
ва́лчацца |
| Прошлы час |
| м. |
ва́лчыўся |
ва́лчыліся |
| ж. |
ва́лчылася |
| н. |
ва́лчылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ва́лчыся |
ва́лчыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ва́лчачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́лчыць
‘ваяваць, змагацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ва́лчу |
ва́лчым |
| 2-я ас. |
ва́лчыш |
ва́лчыце |
| 3-я ас. |
ва́лчыць |
ва́лчаць |
| Прошлы час |
| м. |
ва́лчыў |
ва́лчылі |
| ж. |
ва́лчыла |
| н. |
ва́лчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ва́лчы |
ва́лчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ва́лчачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
валчэ́е |
валчэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
валчэ́ў |
валчэ́лі |
| ж. |
валчэ́ла |
| н. |
валчэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
валчэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валы́нданне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валы́нданне |
| Р. |
валы́ндання |
| Д. |
валы́нданню |
| В. |
валы́нданне |
| Т. |
валы́нданнем |
| М. |
валы́нданні |
Крыніцы:
piskunou2012.