Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

по́ўненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́ўненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

по́ўненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́ўненькі по́ўненькая по́ўненькае по́ўненькія
Р. по́ўненькага по́ўненькай
по́ўненькае		 по́ўненькага по́ўненькіх
Д. по́ўненькаму по́ўненькай по́ўненькаму по́ўненькім
В. по́ўненькі (неадуш.)
по́ўненькага (адуш.)		 по́ўненькую по́ўненькае по́ўненькія (неадуш.)
по́ўненькіх (адуш.)
Т. по́ўненькім по́ўненькай
по́ўненькаю		 по́ўненькім по́ўненькімі
М. по́ўненькім по́ўненькай по́ўненькім по́ўненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

по́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́ўнік
Р. по́ўніка
Д. по́ўніку
В. по́ўнік
Т. по́ўнікам
М. по́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

по́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́ўніца
Р. по́ўніцы
Д. по́ўніцы
В. по́ўніцу
Т. по́ўніцай
по́ўніцаю
М. по́ўніцы

Крыніцы: piskunou2012.

по́ўніцай

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́ўніцай - -

Крыніцы: piskunou2012.

по́ўніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. по́ўніцца по́ўняцца
Прошлы час
м. по́ўніўся по́ўніліся
ж. по́ўнілася
н. по́ўнілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́ўніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. по́ўніць по́ўняць
Прошлы час
м. по́ўніў по́ўнілі
ж. по́ўніла
н. по́ўніла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́ўны по́ўная по́ўнае по́ўныя
Р. по́ўнага по́ўнай
по́ўнае		 по́ўнага по́ўных
Д. по́ўнаму по́ўнай по́ўнаму по́ўным
В. по́ўны (неадуш.)
по́ўнага (адуш.)		 по́ўную по́ўнае по́ўныя (неадуш.)
по́ўных (адуш.)
Т. по́ўным по́ўнай
по́ўнаю		 по́ўным по́ўнымі
М. по́ўным по́ўнай по́ўным по́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́ўным-по́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́ўным-по́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

по́ўны-паўню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́ўны-паўню́сенькі по́ўны-паўню́сенькая по́ўны-паўню́сенькае по́ўны-паўню́сенькія
Р. по́ўны-паўню́сенькага по́ўны-паўню́сенькай
по́ўны-паўню́сенькае		 по́ўны-паўню́сенькага по́ўны-паўню́сенькіх
Д. по́ўны-паўню́сенькаму по́ўны-паўню́сенькай по́ўны-паўню́сенькаму по́ўны-паўню́сенькім
В. по́ўны-паўню́сенькі (неадуш.)
по́ўны-паўню́сенькага (адуш.)		 по́ўны-паўню́сенькую по́ўны-паўню́сенькае по́ўны-паўню́сенькія (неадуш.)
по́ўны-паўню́сенькіх (адуш.)
Т. по́ўны-паўню́сенькім по́ўны-паўню́сенькай
по́ўны-паўню́сенькаю		 по́ўны-паўню́сенькім по́ўны-паўню́сенькімі
М. по́ўны-паўню́сенькім по́ўны-паўню́сенькай по́ўны-паўню́сенькім по́ўны-паўню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.