по́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́ўніца
Р. по́ўніцы
Д. по́ўніцы
В. по́ўніцу
Т. по́ўніцай
по́ўніцаю
М. по́ўніцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)