высыла́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
высыла́ннік |
высыла́ннікі |
Р. |
высыла́нніка |
высыла́ннікаў |
Д. |
высыла́нніку |
высыла́ннікам |
В. |
высыла́нніка |
высыла́ннікаў |
Т. |
высыла́ннікам |
высыла́ннікамі |
М. |
высыла́нніку |
высыла́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
высыла́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
высыла́нніца |
высыла́нніцы |
Р. |
высыла́нніцы |
высыла́нніц |
Д. |
высыла́нніцы |
высыла́нніцам |
В. |
высыла́нніцу |
высыла́нніц |
Т. |
высыла́нніцай высыла́нніцаю |
высыла́нніцамі |
М. |
высыла́нніцы |
высыла́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
высыла́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
высыла́ецца |
высыла́юцца |
Прошлы час |
м. |
высыла́ўся |
высыла́ліся |
ж. |
высыла́лася |
н. |
высыла́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высыла́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
высыла́ю |
высыла́ем |
2-я ас. |
высыла́еш |
высыла́еце |
3-я ас. |
высыла́е |
высыла́юць |
Прошлы час |
м. |
высыла́ў |
высыла́лі |
ж. |
высыла́ла |
н. |
высыла́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
высыла́й |
высыла́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
высыла́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́сылка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́сылка |
вы́сылкі |
Р. |
вы́сылкі |
вы́сылак |
Д. |
вы́сылцы |
вы́сылкам |
В. |
вы́сылку |
вы́сылкі |
Т. |
вы́сылкай вы́сылкаю |
вы́сылкамі |
М. |
вы́сылцы |
вы́сылках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
высыльны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
высыльны́ |
высыльна́я |
высыльно́е |
высыльны́я |
Р. |
высыльно́га |
высыльно́й высыльно́е |
высыльно́га |
высыльны́х |
Д. |
высыльно́му |
высыльно́й |
высыльно́му |
высыльны́м |
В. |
высыльны́ (неадуш.) высыльно́га (адуш.) |
высыльну́ю |
высыльно́е |
высыльны́я (неадуш.) высыльны́х (адуш.) |
Т. |
высыльны́м |
высыльно́й высыльно́ю |
высыльны́м |
высыльны́мі |
М. |
высыльны́м |
высыльно́й |
высыльны́м |
высыльны́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
высыпа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
высыпа́нне |
Р. |
высыпа́ння |
Д. |
высыпа́нню |
В. |
высыпа́нне |
Т. |
высыпа́ннем |
М. |
высыпа́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́сыпаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́сыпаны |
вы́сыпаная |
вы́сыпанае |
вы́сыпаныя |
Р. |
вы́сыпанага |
вы́сыпанай вы́сыпанае |
вы́сыпанага |
вы́сыпаных |
Д. |
вы́сыпанаму |
вы́сыпанай |
вы́сыпанаму |
вы́сыпаным |
В. |
вы́сыпаны (неадуш.) вы́сыпанага (адуш.) |
вы́сыпаную |
вы́сыпанае |
вы́сыпаныя (неадуш.) вы́сыпаных (адуш.) |
Т. |
вы́сыпаным |
вы́сыпанай вы́сыпанаю |
вы́сыпаным |
вы́сыпанымі |
М. |
вы́сыпаным |
вы́сыпанай |
вы́сыпаным |
вы́сыпаных |
Кароткая форма: вы́сыпана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.