спачы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спачы́н |
| Р. |
спачы́ну |
| Д. |
спачы́ну |
| В. |
спачы́н |
| Т. |
спачы́нам |
| М. |
спачы́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спачы́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спачы́нак |
| Р. |
спачы́нку |
| Д. |
спачы́нку |
| В. |
спачы́нак |
| Т. |
спачы́нкам |
| М. |
спачы́нку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Спачы́нак
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Спачы́нак |
| Р. |
Спачы́нка |
| Д. |
Спачы́нку |
| В. |
Спачы́нак |
| Т. |
Спачы́нкам |
| М. |
Спачы́нку |
спачына́ць
‘атрымліваць перапынак у працы, занятках; атрымліваць супакой у смерці’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спачына́ю |
спачына́ем |
| 2-я ас. |
спачына́еш |
спачына́еце |
| 3-я ас. |
спачына́е |
спачына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спачына́ў |
спачына́лі |
| ж. |
спачына́ла |
| н. |
спачына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спачына́й |
спачына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спачына́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спачы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спачну́ |
спачнё́м |
| 2-я ас. |
спачне́ш |
спачняце́ |
| 3-я ас. |
спачне́ |
спачну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
спачы́ў |
спачы́лі |
| ж. |
спачыла́ |
| н. |
спачыла́ спачыло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спачні́ |
спачні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спашука́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спашука́льнік |
спашука́льнікі |
| Р. |
спашука́льніка |
спашука́льнікаў |
| Д. |
спашука́льніку |
спашука́льнікам |
| В. |
спашука́льніка |
спашука́льнікаў |
| Т. |
спашука́льнікам |
спашука́льнікамі |
| М. |
спашука́льніку |
спашука́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
спашука́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спашука́льніца |
спашука́льніцы |
| Р. |
спашука́льніцы |
спашука́льніц |
| Д. |
спашука́льніцы |
спашука́льніцам |
| В. |
спашука́льніцу |
спашука́льніц |
| Т. |
спашука́льніцай спашука́льніцаю |
спашука́льніцамі |
| М. |
спашука́льніцы |
спашука́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.