Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спачы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спачы́н
Р. спачы́ну
Д. спачы́ну
В. спачы́н
Т. спачы́нам
М. спачы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спачы́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спачы́нак
Р. спачы́нку
Д. спачы́нку
В. спачы́нак
Т. спачы́нкам
М. спачы́нку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Спачы́нак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Спачы́нак
Р. Спачы́нка
Д. Спачы́нку
В. Спачы́нак
Т. Спачы́нкам
М. Спачы́нку

спачына́ць

‘атрымліваць перапынак у працы, занятках; атрымліваць супакой у смерці’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спачына́ю спачына́ем
2-я ас. спачына́еш спачына́еце
3-я ас. спачына́е спачына́юць
Прошлы час
м. спачына́ў спачына́лі
ж. спачына́ла
н. спачына́ла
Загадны лад
2-я ас. спачына́й спачына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спачына́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

спачы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спачы́нны спачы́нная спачы́ннае спачы́нныя
Р. спачы́ннага спачы́ннай
спачы́ннае		 спачы́ннага спачы́нных
Д. спачы́ннаму спачы́ннай спачы́ннаму спачы́нным
В. спачы́нны (неадуш.)
спачы́ннага (адуш.)		 спачы́нную спачы́ннае спачы́нныя (неадуш.)
спачы́нных (адуш.)
Т. спачы́нным спачы́ннай
спачы́ннаю		 спачы́нным спачы́ннымі
М. спачы́нным спачы́ннай спачы́нным спачы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

спачы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спачну́ спачнё́м
2-я ас. спачне́ш спачняце́
3-я ас. спачне́ спачну́ць
Прошлы час
м. спачы́ў спачы́лі
ж. спачыла́
н. спачыла́
спачыло́
Загадны лад
2-я ас. спачні́ спачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спашука́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спашука́льнік спашука́льнікі
Р. спашука́льніка спашука́льнікаў
Д. спашука́льніку спашука́льнікам
В. спашука́льніка спашука́льнікаў
Т. спашука́льнікам спашука́льнікамі
М. спашука́льніку спашука́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

спашука́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спашука́льніца спашука́льніцы
Р. спашука́льніцы спашука́льніц
Д. спашука́льніцы спашука́льніцам
В. спашука́льніцу спашука́льніц
Т. спашука́льніцай
спашука́льніцаю		 спашука́льніцамі
М. спашука́льніцы спашука́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

спашука́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спашука́льніцкі спашука́льніцкая спашука́льніцкае спашука́льніцкія
Р. спашука́льніцкага спашука́льніцкай
спашука́льніцкае		 спашука́льніцкага спашука́льніцкіх
Д. спашука́льніцкаму спашука́льніцкай спашука́льніцкаму спашука́льніцкім
В. спашука́льніцкі (неадуш.)
спашука́льніцкага (адуш.)		 спашука́льніцкую спашука́льніцкае спашука́льніцкія (неадуш.)
спашука́льніцкіх (адуш.)
Т. спашука́льніцкім спашука́льніцкай
спашука́льніцкаю		 спашука́льніцкім спашука́льніцкімі
М. спашука́льніцкім спашука́льніцкай спашука́льніцкім спашука́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

спашука́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спашука́льніцтва спашука́льніцтвы
Р. спашука́льніцтва спашука́льніцтваў
Д. спашука́льніцтву спашука́льніцтвам
В. спашука́льніцтва спашука́льніцтвы
Т. спашука́льніцтвам спашука́льніцтвамі
М. спашука́льніцтве спашука́льніцтвах

Крыніцы: piskunou2012.