спачына́ць

‘атрымліваць перапынак у працы, занятках; атрымліваць супакой у смерці’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спачына́ю спачына́ем
2-я ас. спачына́еш спачына́еце
3-я ас. спачына́е спачына́юць
Прошлы час
м. спачына́ў спачына́лі
ж. спачына́ла
н. спачына́ла
Загадны лад
2-я ас. спачына́й спачына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спачына́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)