плюга́вачка
‘памянш.-ласк. да плюгаўка - грыб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плюга́вачка |
плюга́вачкі |
Р. |
плюга́вачкі |
плюга́вачак |
Д. |
плюга́вачцы |
плюга́вачкам |
В. |
плюга́вачку |
плюга́вачкі |
Т. |
плюга́вачкай плюга́вачкаю |
плюга́вачкамі |
М. |
плюга́вачцы |
плюга́вачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
плюга́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плюга́вец |
плюга́ўцы |
Р. |
плюга́ўца |
плюга́ўцаў |
Д. |
плюга́ўцу |
плюга́ўцам |
В. |
плюга́ўца |
плюга́ўцаў |
Т. |
плюга́ўцам |
плюга́ўцамі |
М. |
плюга́ўцу |
плюга́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плюга́вінне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
плюга́вінне |
Р. |
плюга́віння |
Д. |
плюга́вінню |
В. |
плюга́вінне |
Т. |
плюга́віннем |
М. |
плюга́вінні |
Крыніцы:
piskunou2012.
плюга́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
плюга́ўлюся |
плюга́вімся |
2-я ас. |
плюга́вішся |
плюга́віцеся |
3-я ас. |
плюга́віцца |
плюга́вяцца |
Прошлы час |
м. |
плюга́віўся |
плюга́віліся |
ж. |
плюга́вілася |
н. |
плюга́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
плюга́ўся |
плюга́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
плюга́вячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
плюга́віць
‘апаганьваць, псаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
плюга́ўлю |
плюга́вім |
2-я ас. |
плюга́віш |
плюга́віце |
3-я ас. |
плюга́віць |
плюга́вяць |
Прошлы час |
м. |
плюга́віў |
плюга́вілі |
ж. |
плюга́віла |
н. |
плюга́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
плюга́ў |
плюга́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
плюга́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
плюга́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плюга́вы |
плюга́вая |
плюга́вае |
плюга́выя |
Р. |
плюга́вага |
плюга́вай плюга́вае |
плюга́вага |
плюга́вых |
Д. |
плюга́ваму |
плюга́вай |
плюга́ваму |
плюга́вым |
В. |
плюга́вы (неадуш.) плюга́вага (адуш.) |
плюга́вую |
плюга́вае |
плюга́выя (неадуш.) плюга́вых (адуш.) |
Т. |
плюга́вым |
плюга́вай плюга́ваю |
плюга́вым |
плюга́вымі |
М. |
плюга́вым |
плюга́вай |
плюга́вым |
плюга́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
плюга́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плюга́ўка |
плюга́ўкі |
Р. |
плюга́ўкі |
плюга́вак |
Д. |
плюга́ўцы |
плюга́ўкам |
В. |
плюга́ўку |
плюга́вак |
Т. |
плюга́ўкай плюга́ўкаю |
плюга́ўкамі |
М. |
плюга́ўцы |
плюга́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
плюга́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плюга́ўнік |
плюга́ўнікі |
Р. |
плюга́ўніка |
плюга́ўнікаў |
Д. |
плюга́ўніку |
плюга́ўнікам |
В. |
плюга́ўніка |
плюга́ўнікаў |
Т. |
плюга́ўнікам |
плюга́ўнікамі |
М. |
плюга́ўніку |
плюга́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.