плюга́віць

‘апаганьваць, псаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плюга́ўлю плюга́вім
2-я ас. плюга́віш плюга́віце
3-я ас. плюга́віць плюга́вяць
Прошлы час
м. плюга́віў плюга́вілі
ж. плюга́віла
н. плюга́віла
Загадны лад
2-я ас. плюга́ў плюга́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюга́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)