ко́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́ннік |
ко́ннікі |
| Р. |
ко́нніка |
ко́ннікаў |
| Д. |
ко́нніку |
ко́ннікам |
| В. |
ко́нніка |
ко́ннікаў |
| Т. |
ко́ннікам |
ко́ннікамі |
| М. |
ко́нніку |
ко́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ко́нніца |
| Р. |
ко́нніцы |
| Д. |
ко́нніцы |
| В. |
ко́нніцу |
| Т. |
ко́нніцай ко́нніцаю |
| М. |
ко́нніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́нны |
ко́нная |
ко́ннае |
ко́нныя |
| Р. |
ко́ннага |
ко́ннай ко́ннае |
ко́ннага |
ко́нных |
| Д. |
ко́ннаму |
ко́ннай |
ко́ннаму |
ко́нным |
| В. |
ко́нны (неадуш.) ко́ннага (адуш.) |
ко́нную |
ко́ннае |
ко́нныя (неадуш.) ко́нных (адуш.) |
| Т. |
ко́нным |
ко́ннай ко́ннаю |
ко́нным |
ко́ннымі |
| М. |
ко́нным |
ко́ннай |
ко́нным |
ко́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́нрад
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Ко́нрад |
Ко́нрады |
| Р. |
Ко́нрада |
Ко́нрадаў |
| Д. |
Ко́нраду |
Ко́нрадам |
| В. |
Ко́нрада |
Ко́нрадаў |
| Т. |
Ко́нрадам |
Ко́нрадамі |
| М. |
Ко́нрадзе |
Ко́нрадах |
ко́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́нскі |
ко́нская |
ко́нскае |
ко́нскія |
| Р. |
ко́нскага |
ко́нскай ко́нскае |
ко́нскага |
ко́нскіх |
| Д. |
ко́нскаму |
ко́нскай |
ко́нскаму |
ко́нскім |
| В. |
ко́нскі (неадуш.) ко́нскага (адуш.) |
ко́нскую |
ко́нскае |
ко́нскія (неадуш.) ко́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ко́нскім |
ко́нскай ко́нскаю |
ко́нскім |
ко́нскімі |
| М. |
ко́нскім |
ко́нскай |
ко́нскім |
ко́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нсул
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́нсул |
ко́нсулы |
| Р. |
ко́нсула |
ко́нсулаў |
| Д. |
ко́нсулу |
ко́нсулам |
| В. |
ко́нсула |
ко́нсулаў |
| Т. |
ко́нсулам |
ко́нсуламі |
| М. |
ко́нсуле |
ко́нсулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нсульскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́нсульскі |
ко́нсульская |
ко́нсульскае |
ко́нсульскія |
| Р. |
ко́нсульскага |
ко́нсульскай ко́нсульскае |
ко́нсульскага |
ко́нсульскіх |
| Д. |
ко́нсульскаму |
ко́нсульскай |
ко́нсульскаму |
ко́нсульскім |
| В. |
ко́нсульскі (неадуш.) ко́нсульскага (адуш.) |
ко́нсульскую |
ко́нсульскае |
ко́нсульскія (неадуш.) ко́нсульскіх (адуш.) |
| Т. |
ко́нсульскім |
ко́нсульскай ко́нсульскаю |
ко́нсульскім |
ко́нсульскімі |
| М. |
ко́нсульскім |
ко́нсульскай |
ко́нсульскім |
ко́нсульскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.