ко́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ннік ко́ннікі
Р. ко́нніка ко́ннікаў
Д. ко́нніку ко́ннікам
В. ко́нніка ко́ннікаў
Т. ко́ннікам ко́ннікамі
М. ко́нніку ко́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)