Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

нямо́глік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нямо́глік нямо́глікі
Р. нямо́гліка нямо́глікаў
Д. нямо́гліку нямо́глікам
В. нямо́гліка нямо́глікаў
Т. нямо́глікам нямо́глікамі
М. нямо́гліку нямо́гліках

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́гліца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нямо́гліца нямо́гліцы
Р. нямо́гліцы нямо́гліц
Д. нямо́гліцы нямо́гліцам
В. нямо́гліцу нямо́гліц
Т. нямо́гліцай
нямо́гліцаю		 нямо́гліцамі
М. нямо́гліцы нямо́гліцах

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́глы нямо́глая нямо́глае нямо́глыя
Р. нямо́глага нямо́глай
нямо́глае		 нямо́глага нямо́глых
Д. нямо́гламу нямо́глай нямо́гламу нямо́глым
В. нямо́глы (неадуш.)
нямо́глага (адуш.)		 нямо́глую нямо́глае нямо́глыя (неадуш.)
нямо́глых (адуш.)
Т. нямо́глым нямо́глай
нямо́глаю		 нямо́глым нямо́глымі
М. нямо́глым нямо́глай нямо́глым нямо́глых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нямо́дна немадней -

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́дны нямо́дная нямо́днае нямо́дныя
Р. нямо́днага нямо́днай
нямо́днае		 нямо́днага нямо́дных
Д. нямо́днаму нямо́днай нямо́днаму нямо́дным
В. нямо́дны (неадуш.)
нямо́днага (адуш.)		 нямо́дную нямо́днае нямо́дныя (неадуш.)
нямо́дных (адуш.)
Т. нямо́дным нямо́днай
нямо́днаю		 нямо́дным нямо́днымі
М. нямо́дным нямо́днай нямо́дным нямо́дных

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нямо́жна - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. нямо́жнасць нямо́жнасці
Р. нямо́жнасці нямо́жнасцяў
нямо́жнасцей
Д. нямо́жнасці нямо́жнасцям
В. нямо́жнасць нямо́жнасці
Т. нямо́жнасцю нямо́жнасцямі
М. нямо́жнасці нямо́жнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́жны нямо́жная нямо́жнае нямо́жныя
Р. нямо́жнага нямо́жнай
нямо́жнае		 нямо́жнага нямо́жных
Д. нямо́жнаму нямо́жнай нямо́жнаму нямо́жным
В. нямо́жны (неадуш.)
нямо́жнага (адуш.)		 нямо́жную нямо́жнае нямо́жныя (неадуш.)
нямо́жных (адуш.)
Т. нямо́жным нямо́жнай
нямо́жнаю		 нямо́жным нямо́жнымі
М. нямо́жным нямо́жнай нямо́жным нямо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Нямо́йта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Нямо́йта
Р. Нямо́йты
Д. Нямо́йце
В. Нямо́йту
Т. Нямо́йтай
Нямо́йтаю
М. Нямо́йце

нямо́йтаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́йтаўскі нямо́йтаўская нямо́йтаўскае нямо́йтаўскія
Р. нямо́йтаўскага нямо́йтаўскай
нямо́йтаўскае		 нямо́йтаўскага нямо́йтаўскіх
Д. нямо́йтаўскаму нямо́йтаўскай нямо́йтаўскаму нямо́йтаўскім
В. нямо́йтаўскі (неадуш.)
нямо́йтаўскага (адуш.)		 нямо́йтаўскую нямо́йтаўскае нямо́йтаўскія (неадуш.)
нямо́йтаўскіх (адуш.)
Т. нямо́йтаўскім нямо́йтаўскай
нямо́йтаўскаю		 нямо́йтаўскім нямо́йтаўскімі
М. нямо́йтаўскім нямо́йтаўскай нямо́йтаўскім нямо́йтаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.