антыгармо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антыгармо́н |
антыгармо́ны |
| Р. |
антыгармо́ну |
антыгармо́наў |
| Д. |
антыгармо́ну |
антыгармо́нам |
| В. |
антыгармо́н |
антыгармо́ны |
| Т. |
антыгармо́нам |
антыгармо́намі |
| М. |
антыгармо́не |
антыгармо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
антыге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антыге́н |
антыге́ны |
| Р. |
антыге́ну |
антыге́наў |
| Д. |
антыге́ну |
антыге́нам |
| В. |
антыге́н |
антыге́ны |
| Т. |
антыге́нам |
антыге́намі |
| М. |
антыге́не |
антыге́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
антыге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
антыге́нны |
антыге́нная |
антыге́ннае |
антыге́нныя |
| Р. |
антыге́ннага |
антыге́ннай антыге́ннае |
антыге́ннага |
антыге́нных |
| Д. |
антыге́ннаму |
антыге́ннай |
антыге́ннаму |
антыге́нным |
| В. |
антыге́нны (неадуш.) антыге́ннага (адуш.) |
антыге́нную |
антыге́ннае |
антыге́нныя (неадуш.) антыге́нных (адуш.) |
| Т. |
антыге́нным |
антыге́ннай антыге́ннаю |
антыге́нным |
антыге́ннымі |
| М. |
антыге́нным |
антыге́ннай |
антыге́нным |
антыге́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.