Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шалё́хнуць

‘ударыць чым-небудзь плоскім (шалёхнуць хвастом); бразнуць чым-небудзь (шалёхнуць бразгаўкай)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ша́лі

‘вагі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ша́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ша́лікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ша́лікавы	ша́лікавая	ша́лікавае	ша́лікавыя
Р.	ша́лікавага	ша́лікавай ша́лікавае	ша́лікавага	ша́лікавых
Д.	ша́лікаваму	ша́лікавай	ша́лікаваму	ша́лікавым
В.	ша́лікавы (неадуш.) ша́лікавага (адуш.)	ша́лікавую	ша́лікавае	ша́лікавыя (неадуш.) ша́лікавых (адуш.)
Т.	ша́лікавым	ша́лікавай ша́лікаваю	ша́лікавым	ша́лікавымі
М.	ша́лікавым	ша́лікавай	ша́лікавым	ша́лікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

шалі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

шаліно́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шаліно́вы	шаліно́вая	шаліно́вае	шаліно́выя
Р.	шаліно́вага	шаліно́вай шаліно́вае	шаліно́вага	шаліно́вых
Д.	шаліно́ваму	шаліно́вай	шаліно́ваму	шаліно́вым
В.	шаліно́вы (неадуш.) шаліно́вага (адуш.)	шаліно́вую	шаліно́вае	шаліно́выя (неадуш.) шаліно́вых (адуш.)
Т.	шаліно́вым	шаліно́вай шаліно́ваю	шаліно́вым	шаліно́вымі
М.	шаліно́вым	шаліно́вай	шаліно́вым	шаліно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

шаліно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ша́лічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Шалко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Шалко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum