Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгдзклмнпрстўфця

цырымо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цырымо́нія цырымо́ніі
Р. цырымо́ніі цырымо́ній
Д. цырымо́ніі цырымо́ніям
В. цырымо́нію цырымо́ніі
Т. цырымо́ніяй
цырымо́ніяю		 цырымо́ніямі
М. цырымо́ніі цырымо́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цырымо́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цырымо́нлівасць
Р. цырымо́нлівасці
Д. цырымо́нлівасці
В. цырымо́нлівасць
Т. цырымо́нлівасцю
М. цырымо́нлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

цырымо́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цырымо́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цырымо́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цырымо́ннасць
Р. цырымо́ннасці
Д. цырымо́ннасці
В. цырымо́ннасць
Т. цырымо́ннасцю
М. цырымо́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цырымо́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цырымо́нны цырымо́нная цырымо́ннае цырымо́нныя
Р. цырымо́ннага цырымо́ннай
цырымо́ннае		 цырымо́ннага цырымо́нных
Д. цырымо́ннаму цырымо́ннай цырымо́ннаму цырымо́нным
В. цырымо́нны (неадуш.)
цырымо́ннага (адуш.)		 цырымо́нную цырымо́ннае цырымо́нныя (неадуш.)
цырымо́нных (адуш.)
Т. цырымо́нным цырымо́ннай
цырымо́ннаю		 цырымо́нным цырымо́ннымі
М. цырымо́нным цырымо́ннай цырымо́нным цырымо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цырымо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цырымо́нны цырымо́нная цырымо́ннае цырымо́нныя
Р. цырымо́ннага цырымо́ннай
цырымо́ннае		 цырымо́ннага цырымо́нных
Д. цырымо́ннаму цырымо́ннай цырымо́ннаму цырымо́нным
В. цырымо́нны (неадуш.)
цырымо́ннага (адуш.)		 цырымо́нную цырымо́ннае цырымо́нныя (неадуш.)
цырымо́нных (адуш.)
Т. цырымо́нным цырымо́ннай
цырымо́ннаю		 цырымо́нным цырымо́ннымі
М. цырымо́нным цырымо́ннай цырымо́нным цырымо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цы́рын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цы́рын
Р. Цы́рына
Д. Цы́рыну
В. Цы́рын
Т. Цы́рынам
М. Цы́рыне

цы́рынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цы́рынскі цы́рынская цы́рынскае цы́рынскія
Р. цы́рынскага цы́рынскай
цы́рынскае		 цы́рынскага цы́рынскіх
Д. цы́рынскаму цы́рынскай цы́рынскаму цы́рынскім
В. цы́рынскі (неадуш.)
цы́рынскага (адуш.)		 цы́рынскую цы́рынскае цы́рынскія (неадуш.)
цы́рынскіх (адуш.)
Т. цы́рынскім цы́рынскай
цы́рынскаю		 цы́рынскім цы́рынскімі
М. цы́рынскім цы́рынскай цы́рынскім цы́рынскіх

Крыніцы: piskunou2012.