ца́пфавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ца́пфавы |
ца́пфавая |
ца́пфавае |
ца́пфавыя |
Р. |
ца́пфавага |
ца́пфавай ца́пфавае |
ца́пфавага |
ца́пфавых |
Д. |
ца́пфаваму |
ца́пфавай |
ца́пфаваму |
ца́пфавым |
В. |
ца́пфавы (неадуш.) ца́пфавага (адуш.) |
ца́пфавую |
ца́пфавае |
ца́пфавыя (неадуш.) ца́пфавых (адуш.) |
Т. |
ца́пфавым |
ца́пфавай ца́пфаваю |
ца́пфавым |
ца́пфавымі |
М. |
ца́пфавым |
ца́пфавай |
ца́пфавым |
ца́пфавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Цапэ́рка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цапэ́рка |
Р. |
Цапэ́ркі |
Д. |
Цапэ́рцы |
В. |
Цапэ́рку |
Т. |
Цапэ́ркай Цапэ́ркаю |
М. |
Цапэ́рцы |
цап-ла́п
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ца́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ца́р |
цары́ |
Р. |
цара́ |
царо́ў |
Д. |
цару́ |
цара́м |
В. |
цара́ |
царо́ў |
Т. |
царо́м |
цара́мі |
М. |
цару́ |
цара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
царава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
царава́нне |
Р. |
царава́ння |
Д. |
царава́нню |
В. |
царава́нне |
Т. |
царава́ннем |
М. |
царава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
царава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цару́ю |
цару́ем |
2-я ас. |
цару́еш |
цару́еце |
3-я ас. |
цару́е |
цару́юць |
Прошлы час |
м. |
царава́ў |
царава́лі |
ж. |
царава́ла |
н. |
царава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
цару́й |
цару́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цару́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
царадво́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
царадво́рац |
царадво́рцы |
Р. |
царадво́рца |
царадво́рцаў |
Д. |
царадво́рцу |
царадво́рцам |
В. |
царадво́рца |
царадво́рцаў |
Т. |
царадво́рцам |
царадво́рцамі |
М. |
царадво́рцу |
царадво́рцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
царазабо́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
царазабо́йства |
Р. |
царазабо́йства |
Д. |
царазабо́йству |
В. |
царазабо́йства |
Т. |
царазабо́йствам |
М. |
царазабо́йстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
царазабо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
царазабо́йца |
царазабо́йцы |
Р. |
царазабо́йцы |
царазабо́йцаў |
Д. |
царазабо́йцы |
царазабо́йцам |
В. |
царазабо́йцу |
царазабо́йцаў |
Т. |
царазабо́йцай царазабо́йцаю |
царазабо́йцамі |
М. |
царазабо́йцы |
царазабо́йцах |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
царазабо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
царазабо́йца |
царазабо́йцы |
Р. |
царазабо́йцы |
царазабо́йцаў |
Д. |
царазабо́йцу |
царазабо́йцам |
В. |
царазабо́йцу |
царазабо́йцаў |
Т. |
царазабо́йцам |
царазабо́йцамі |
М. |
царазабо́йцу |
царазабо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.