Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сарацы́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сарацы́н сарацы́ны
Р. сарацы́на сарацы́наў
Д. сарацы́ну сарацы́нам
В. сарацы́на сарацы́наў
Т. сарацы́нам сарацы́намі
М. сарацы́не сарацы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сарацы́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сарацы́нка сарацы́нкі
Р. сарацы́нкі сарацы́нак
Д. сарацы́нцы сарацы́нкам
В. сарацы́нку сарацы́нак
Т. сарацы́нкай
сарацы́нкаю
сарацы́нкамі
М. сарацы́нцы сарацы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сарацы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарацы́нскі сарацы́нская сарацы́нскае сарацы́нскія
Р. сарацы́нскага сарацы́нскай
сарацы́нскае
сарацы́нскага сарацы́нскіх
Д. сарацы́нскаму сарацы́нскай сарацы́нскаму сарацы́нскім
В. сарацы́нскі (неадуш.)
сарацы́нскага (адуш.)
сарацы́нскую сарацы́нскае сарацы́нскія (неадуш.)
сарацы́нскіх (адуш.)
Т. сарацы́нскім сарацы́нскай
сарацы́нскаю
сарацы́нскім сарацы́нскімі
М. сарацы́нскім сарацы́нскай сарацы́нскім сарацы́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сарацэ́ніевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарацэ́ніевы сарацэ́ніевая сарацэ́ніевае сарацэ́ніевыя
Р. сарацэ́ніевага сарацэ́ніевай
сарацэ́ніевае
сарацэ́ніевага сарацэ́ніевых
Д. сарацэ́ніеваму сарацэ́ніевай сарацэ́ніеваму сарацэ́ніевым
В. сарацэ́ніевы (неадуш.)
сарацэ́ніевага (адуш.)
сарацэ́ніевую сарацэ́ніевае сарацэ́ніевыя (неадуш.)
сарацэ́ніевых (адуш.)
Т. сарацэ́ніевым сарацэ́ніевай
сарацэ́ніеваю
сарацэ́ніевым сарацэ́ніевымі
М. сарацэ́ніевым сарацэ́ніевай сарацэ́ніевым сарацэ́ніевых

Крыніцы: piskunou2012.

сарацэ́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сарацэ́нія сарацэ́ніі
Р. сарацэ́ніі сарацэ́ній
Д. сарацэ́ніі сарацэ́ніям
В. сарацэ́нію сарацэ́ніі
Т. сарацэ́ніяй
сарацэ́ніяю
сарацэ́ніямі
М. сарацэ́ніі сарацэ́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

сарачня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сарачня́
Р. сарачні́
Д. сарачні́
В. сарачню́
Т. сарачнёй
сарачнёю
М. сарачні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Сарачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сарачы́
Р. Сарачо́ў
Д. Сарача́м
В. Сарачы́
Т. Сарача́мі
М. Сарача́х

сарачы́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарачы́ны сарачы́ная сарачы́нае сарачы́ныя
Р. сарачы́нага сарачы́най
сарачы́нае
сарачы́нага сарачы́ных
Д. сарачы́наму сарачы́най сарачы́наму сарачы́ным
В. сарачы́ны (неадуш.) сарачы́ную сарачы́нае сарачы́ныя (неадуш.)
Т. сарачы́ным сарачы́най
сарачы́наю
сарачы́ным сарачы́нымі
М. сарачы́ным сарачы́най сарачы́ным сарачы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, tsbm1984.

сарачы́ны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. сарачы́ны
Р. сарачы́н
Д. сарачы́нам
В. сарачы́ны
Т. сарачы́намі
М. сарачы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

сарбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарбава́ны сарбава́ная сарбава́нае сарбава́ныя
Р. сарбава́нага сарбава́най
сарбава́нае
сарбава́нага сарбава́ных
Д. сарбава́наму сарбава́най сарбава́наму сарбава́ным
В. сарбава́ны (неадуш.)
сарбава́нага (адуш.)
сарбава́ную сарбава́нае сарбава́ныя (неадуш.)
сарбава́ных (адуш.)
Т. сарбава́ным сарбава́най
сарбава́наю
сарбава́ным сарбава́нымі
М. сарбава́ным сарбава́най сарбава́ным сарбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.