сакралізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сакралізава́ны |
сакралізава́ная |
сакралізава́нае |
сакралізава́ныя |
Р. |
сакралізава́нага |
сакралізава́най сакралізава́нае |
сакралізава́нага |
сакралізава́ных |
Д. |
сакралізава́наму |
сакралізава́най |
сакралізава́наму |
сакралізава́ным |
В. |
сакралізава́ны (неадуш.) сакралізава́нага (адуш.) |
сакралізава́ную |
сакралізава́нае |
сакралізава́ныя (неадуш.) сакралізава́ных (адуш.) |
Т. |
сакралізава́ным |
сакралізава́най сакралізава́наю |
сакралізава́ным |
сакралізава́нымі |
М. |
сакралізава́ным |
сакралізава́най |
сакралізава́ным |
сакралізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сакралізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сакралізу́ю |
сакралізу́ем |
2-я ас. |
сакралізу́еш |
сакралізу́еце |
3-я ас. |
сакралізу́е |
сакралізу́юць |
Прошлы час |
м. |
сакралізава́ў |
сакралізава́лі |
ж. |
сакралізава́ла |
н. |
сакралізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сакралізу́й |
сакралізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сакралізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сакраліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сакраліза́цыя |
Р. |
сакраліза́цыі |
Д. |
сакраліза́цыі |
В. |
сакраліза́цыю |
Т. |
сакраліза́цыяй сакраліза́цыяю |
М. |
сакраліза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
сакра́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сакра́льна |
сакра́льней |
- |
сакра́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сакра́льнасць |
Р. |
сакра́льнасці |
Д. |
сакра́льнасці |
В. |
сакра́льнасць |
Т. |
сакра́льнасцю |
М. |
сакра́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сакра́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сакра́льны |
сакра́льная |
сакра́льнае |
сакра́льныя |
Р. |
сакра́льнага |
сакра́льнай сакра́льнае |
сакра́льнага |
сакра́льных |
Д. |
сакра́льнаму |
сакра́льнай |
сакра́льнаму |
сакра́льным |
В. |
сакра́льны (неадуш.) сакра́льнага (адуш.) |
сакра́льную |
сакра́льнае |
сакра́льныя (неадуш.) сакра́льных (адуш.) |
Т. |
сакра́льным |
сакра́льнай сакра́льнаю |
сакра́льным |
сакра́льнымі |
М. |
сакра́льным |
сакра́льнай |
сакра́льным |
сакра́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сакра́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сакра́льны |
сакра́льная |
сакра́льнае |
сакра́льныя |
Р. |
сакра́льнага |
сакра́льнай сакра́льнае |
сакра́льнага |
сакра́льных |
Д. |
сакра́льнаму |
сакра́льнай |
сакра́льнаму |
сакра́льным |
В. |
сакра́льны (неадуш.) сакра́льнага (адуш.) |
сакра́льную |
сакра́льнае |
сакра́льныя (неадуш.) сакра́льных (адуш.) |
Т. |
сакра́льным |
сакра́льнай сакра́льнаю |
сакра́льным |
сакра́льнымі |
М. |
сакра́льным |
сакра́льнай |
сакра́льным |
сакра́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сакра́мант
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакра́мант |
сакра́манты |
Р. |
сакра́манту |
сакра́мантаў |
Д. |
сакра́манту |
сакра́мантам |
В. |
сакра́мант |
сакра́манты |
Т. |
сакра́мантам |
сакра́мантамі |
М. |
сакра́манце |
сакра́мантах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.