Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

сабе́чаннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́чаннік сабе́чаннікі
Р. сабе́чанніка сабе́чаннікаў
Д. сабе́чанніку сабе́чаннікам
В. сабе́чанніка сабе́чаннікаў
Т. сабе́чаннікам сабе́чаннікамі
М. сабе́чанніку сабе́чанніках

Крыніцы: piskunou2012.

сабе́чанніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́чанніца сабе́чанніцы
Р. сабе́чанніцы сабе́чанніц
Д. сабе́чанніцы сабе́чанніцам
В. сабе́чанніцу сабе́чанніц
Т. сабе́чанніцай
сабе́чанніцаю		 сабе́чанніцамі
М. сабе́чанніцы сабе́чанніцах

Крыніцы: piskunou2012.

сабе́чыць

‘прысвойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сабе́чу сабе́чым
2-я ас. сабе́чыш сабе́чыце
3-я ас. сабе́чыць сабе́чаць
Прошлы час
м. сабе́чыў сабе́чылі
ж. сабе́чыла
н. сабе́чыла
Загадны лад
2-я ас. сабе́ч сабе́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сабе́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

сабіла́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабіла́рк
Р. сабіла́рку
Д. сабіла́рку
В. сабіла́рк
Т. сабіла́ркам
М. сабіла́рку

Крыніцы: piskunou2012.

Сабі́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Сабі́на Сабі́ны
Р. Сабі́ны Сабі́н
Д. Сабі́не Сабі́нам
В. Сабі́ну Сабі́н
Т. Сабі́най
Сабі́наю		 Сабі́намі
М. Сабі́не Сабі́нах

сабіня́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сабіня́нка сабіня́нкі
Р. сабіня́нкі сабіня́нак
Д. сабіня́нцы сабіня́нкам
В. сабіня́нку сабіня́нак
Т. сабіня́нкай
сабіня́нкаю		 сабіня́нкамі
М. сабіня́нцы сабіня́нках

Крыніцы: piskunou2012.

сабо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, нескланяльны

мн.
Н. сабо́
Р. сабо́
Д. сабо́
В. сабо́
Т. сабо́
М. сабо́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сабо́лкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сабо́лкі
Р. Сабо́лак
Сабо́лкаў
Д. Сабо́лкам
В. Сабо́лкі
Т. Сабо́лкамі
М. Сабо́лках

сабо́р

‘галоўная царква’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабо́р сабо́ры
Р. сабо́ра сабо́раў
Д. сабо́ру сабо́рам
В. сабо́р сабо́ры
Т. сабо́рам сабо́рамі
М. сабо́ры сабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сабо́р

‘сход’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабо́р сабо́ры
Р. сабо́ру сабо́раў
Д. сабо́ру сабо́рам
В. сабо́р сабо́ры
Т. сабо́рам сабо́рамі
М. сабо́ры сабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.