сабе́чаннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабе́чаннік |
сабе́чаннікі |
Р. |
сабе́чанніка |
сабе́чаннікаў |
Д. |
сабе́чанніку |
сабе́чаннікам |
В. |
сабе́чанніка |
сабе́чаннікаў |
Т. |
сабе́чаннікам |
сабе́чаннікамі |
М. |
сабе́чанніку |
сабе́чанніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сабе́чанніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабе́чанніца |
сабе́чанніцы |
Р. |
сабе́чанніцы |
сабе́чанніц |
Д. |
сабе́чанніцы |
сабе́чанніцам |
В. |
сабе́чанніцу |
сабе́чанніц |
Т. |
сабе́чанніцай сабе́чанніцаю |
сабе́чанніцамі |
М. |
сабе́чанніцы |
сабе́чанніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сабе́чыць
‘прысвойваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сабе́чу |
сабе́чым |
2-я ас. |
сабе́чыш |
сабе́чыце |
3-я ас. |
сабе́чыць |
сабе́чаць |
Прошлы час |
м. |
сабе́чыў |
сабе́чылі |
ж. |
сабе́чыла |
н. |
сабе́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сабе́ч |
сабе́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сабе́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сабіла́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сабіла́рк |
Р. |
сабіла́рку |
Д. |
сабіла́рку |
В. |
сабіла́рк |
Т. |
сабіла́ркам |
М. |
сабіла́рку |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сабі́на
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Сабі́на |
Сабі́ны |
Р. |
Сабі́ны |
Сабі́н |
Д. |
Сабі́не |
Сабі́нам |
В. |
Сабі́ну |
Сабі́н |
Т. |
Сабі́най Сабі́наю |
Сабі́намі |
М. |
Сабі́не |
Сабі́нах |
сабіня́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабіня́нка |
сабіня́нкі |
Р. |
сабіня́нкі |
сабіня́нак |
Д. |
сабіня́нцы |
сабіня́нкам |
В. |
сабіня́нку |
сабіня́нак |
Т. |
сабіня́нкай сабіня́нкаю |
сабіня́нкамі |
М. |
сабіня́нцы |
сабіня́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сабо́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, нескланяльны
|
мн. |
Н. |
сабо́ |
Р. |
сабо́ |
Д. |
сабо́ |
В. |
сабо́ |
Т. |
сабо́ |
М. |
сабо́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сабо́лкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сабо́лкі |
Р. |
Сабо́лак Сабо́лкаў |
Д. |
Сабо́лкам |
В. |
Сабо́лкі |
Т. |
Сабо́лкамі |
М. |
Сабо́лках |
сабо́р
‘галоўная царква’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабо́р |
сабо́ры |
Р. |
сабо́ра |
сабо́раў |
Д. |
сабо́ру |
сабо́рам |
В. |
сабо́р |
сабо́ры |
Т. |
сабо́рам |
сабо́рамі |
М. |
сабо́ры |
сабо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабо́р
‘сход’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабо́р |
сабо́ры |
Р. |
сабо́ру |
сабо́раў |
Д. |
сабо́ру |
сабо́рам |
В. |
сабо́р |
сабо́ры |
Т. |
сабо́рам |
сабо́рамі |
М. |
сабо́ры |
сабо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.