Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сабе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́й сабе́і
Р. сабе́я сабе́яў
Д. сабе́ю сабе́ям
В. сабе́я сабе́яў
Т. сабе́ем сабе́ямі
М. сабе́і сабе́ях

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

сабе́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́йка сабе́йкі
Р. сабе́йкі сабе́ек
Д. сабе́йцы сабе́йкам
В. сабе́йку сабе́ек
Т. сабе́йкай
сабе́йкаю
сабе́йкамі
М. сабе́йцы сабе́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

сабе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабе́йскі сабе́йская сабе́йскае сабе́йскія
Р. сабе́йскага сабе́йскай
сабе́йскае
сабе́йскага сабе́йскіх
Д. сабе́йскаму сабе́йскай сабе́йскаму сабе́йскім
В. сабе́йскі (неадуш.)
сабе́йскага (адуш.)
сабе́йскую сабе́йскае сабе́йскія (неадуш.)
сабе́йскіх (адуш.)
Т. сабе́йскім сабе́йскай
сабе́йскаю
сабе́йскім сабе́йскімі
М. сабе́йскім сабе́йскай сабе́йскім сабе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

сабеко́шт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабеко́шт
Р. сабеко́шту
Д. сабеко́шту
В. сабеко́шт
Т. сабеко́штам
М. сабеко́шце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сабе́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабе́с
Р. сабе́са
Д. сабе́су
В. сабе́с
Т. сабе́сам
М. сабе́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сабе́саўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабе́саўскі сабе́саўская сабе́саўскае сабе́саўскія
Р. сабе́саўскага сабе́саўскай
сабе́саўскае
сабе́саўскага сабе́саўскіх
Д. сабе́саўскаму сабе́саўскай сабе́саўскаму сабе́саўскім
В. сабе́саўскі (неадуш.)
сабе́саўскага (адуш.)
сабе́саўскую сабе́саўскае сабе́саўскія (неадуш.)
сабе́саўскіх (адуш.)
Т. сабе́саўскім сабе́саўскай
сабе́саўскаю
сабе́саўскім сабе́саўскімі
М. сабе́саўскім сабе́саўскай сабе́саўскім сабе́саўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сабе́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабе́чанне
Р. сабе́чання
Д. сабе́чанню
В. сабе́чанне
Т. сабе́чаннем
М. сабе́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

сабе́чаннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́чаннік сабе́чаннікі
Р. сабе́чанніка сабе́чаннікаў
Д. сабе́чанніку сабе́чаннікам
В. сабе́чанніка сабе́чаннікаў
Т. сабе́чаннікам сабе́чаннікамі
М. сабе́чанніку сабе́чанніках

Крыніцы: piskunou2012.

сабе́чанніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сабе́чанніца сабе́чанніцы
Р. сабе́чанніцы сабе́чанніц
Д. сабе́чанніцы сабе́чанніцам
В. сабе́чанніцу сабе́чанніц
Т. сабе́чанніцай
сабе́чанніцаю
сабе́чанніцамі
М. сабе́чанніцы сабе́чанніцах

Крыніцы: piskunou2012.

сабе́чыць

‘прысвойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сабе́чу сабе́чым
2-я ас. сабе́чыш сабе́чыце
3-я ас. сабе́чыць сабе́чаць
Прошлы час
м. сабе́чыў сабе́чылі
ж. сабе́чыла
н. сабе́чыла
Загадны лад
2-я ас. сабе́ч сабе́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сабе́чачы

Крыніцы: piskunou2012.