няўзбу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўзбу́раны |
няўзбу́раная |
няўзбу́ранае |
няўзбу́раныя |
Р. |
няўзбу́ранага |
няўзбу́ранай няўзбу́ранае |
няўзбу́ранага |
няўзбу́раных |
Д. |
няўзбу́ранаму |
няўзбу́ранай |
няўзбу́ранаму |
няўзбу́раным |
В. |
няўзбу́раны (неадуш.) няўзбу́ранага (адуш.) |
няўзбу́раную |
няўзбу́ранае |
няўзбу́раныя (неадуш.) няўзбу́раных (адуш.) |
Т. |
няўзбу́раным |
няўзбу́ранай няўзбу́ранаю |
няўзбу́раным |
няўзбу́ранымі |
М. |
няўзбу́раным |
няўзбу́ранай |
няўзбу́раным |
няўзбу́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзгля́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няўзгля́д |
няўзгля́ды |
Р. |
няўзгля́да |
няўзгля́даў |
Д. |
няўзгля́ду |
няўзгля́дам |
В. |
няўзгля́да |
няўзгля́даў |
Т. |
няўзгля́дам |
няўзгля́дамі |
М. |
няўзгля́дзе |
няўзгля́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзгля́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няўзгля́днасць |
Р. |
няўзгля́днасці |
Д. |
няўзгля́днасці |
В. |
няўзгля́днасць |
Т. |
няўзгля́днасцю |
М. |
няўзгля́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзго́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няўзго́да |
няўзго́ды |
Р. |
няўзго́ды |
няўзго́д |
Д. |
няўзго́дзе |
няўзго́дам |
В. |
няўзго́ду |
няўзго́ды |
Т. |
няўзго́дай няўзго́даю |
няўзго́дамі |
М. |
няўзго́дзе |
няўзго́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзго́дзіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няўзго́дзіца |
няўзго́дзіцы |
Р. |
няўзго́дзіцы |
няўзго́дзіц |
Д. |
няўзго́дзіцы |
няўзго́дзіцам |
В. |
няўзго́дзіцу |
няўзго́дзіцы |
Т. |
няўзго́дзіцай няўзго́дзіцаю |
няўзго́дзіцамі |
М. |
няўзго́дзіцы |
няўзго́дзіцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзго́днена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
няўзго́днена |
- |
- |
няўзго́дненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няўзго́дненасць |
Р. |
няўзго́дненасці |
Д. |
няўзго́дненасці |
В. |
няўзго́дненасць |
Т. |
няўзго́дненасцю |
М. |
няўзго́дненасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўзго́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўзго́днены |
няўзго́дненая |
няўзго́дненае |
няўзго́дненыя |
Р. |
няўзго́дненага |
няўзго́дненай няўзго́дненае |
няўзго́дненага |
няўзго́дненых |
Д. |
няўзго́дненаму |
няўзго́дненай |
няўзго́дненаму |
няўзго́дненым |
В. |
няўзго́днены (неадуш.) няўзго́дненага (адуш.) |
няўзго́дненую |
няўзго́дненае |
няўзго́дненыя (неадуш.) няўзго́дненых (адуш.) |
Т. |
няўзго́дненым |
няўзго́дненай няўзго́дненаю |
няўзго́дненым |
няўзго́дненымі |
М. |
няўзго́дненым |
няўзго́дненай |
няўзго́дненым |
няўзго́дненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.