Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўзбу́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзбу́раны няўзбу́раная няўзбу́ранае няўзбу́раныя
Р. няўзбу́ранага няўзбу́ранай
няўзбу́ранае
няўзбу́ранага няўзбу́раных
Д. няўзбу́ранаму няўзбу́ранай няўзбу́ранаму няўзбу́раным
В. няўзбу́раны (неадуш.)
няўзбу́ранага (адуш.)
няўзбу́раную няўзбу́ранае няўзбу́раныя (неадуш.)
няўзбу́раных (адуш.)
Т. няўзбу́раным няўзбу́ранай
няўзбу́ранаю
няўзбу́раным няўзбу́ранымі
М. няўзбу́раным няўзбу́ранай няўзбу́раным няўзбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбы́т

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўзбы́т - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўзгля́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўзгля́д няўзгля́ды
Р. няўзгля́да няўзгля́даў
Д. няўзгля́ду няўзгля́дам
В. няўзгля́да няўзгля́даў
Т. няўзгля́дам няўзгля́дамі
М. няўзгля́дзе няўзгля́дах

Крыніцы: piskunou2012.

няўзгля́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўзгля́днасць
Р. няўзгля́днасці
Д. няўзгля́днасці
В. няўзгля́днасць
Т. няўзгля́днасцю
М. няўзгля́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

няўзгля́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзгля́дны няўзгля́дная няўзгля́днае няўзгля́дныя
Р. няўзгля́днага няўзгля́днай
няўзгля́днае
няўзгля́днага няўзгля́дных
Д. няўзгля́днаму няўзгля́днай няўзгля́днаму няўзгля́дным
В. няўзгля́дны (неадуш.)
няўзгля́днага (адуш.)
няўзгля́дную няўзгля́днае няўзгля́дныя (неадуш.)
няўзгля́дных (адуш.)
Т. няўзгля́дным няўзгля́днай
няўзгля́днаю
няўзгля́дным няўзгля́днымі
М. няўзгля́дным няўзгля́днай няўзгля́дным няўзгля́дных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзго́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўзго́да няўзго́ды
Р. няўзго́ды няўзго́д
Д. няўзго́дзе няўзго́дам
В. няўзго́ду няўзго́ды
Т. няўзго́дай
няўзго́даю
няўзго́дамі
М. няўзго́дзе няўзго́дах

Крыніцы: piskunou2012.

няўзго́дзіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўзго́дзіца няўзго́дзіцы
Р. няўзго́дзіцы няўзго́дзіц
Д. няўзго́дзіцы няўзго́дзіцам
В. няўзго́дзіцу няўзго́дзіцы
Т. няўзго́дзіцай
няўзго́дзіцаю
няўзго́дзіцамі
М. няўзго́дзіцы няўзго́дзіцах

Крыніцы: piskunou2012.

няўзго́днена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўзго́днена - -

няўзго́дненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўзго́дненасць
Р. няўзго́дненасці
Д. няўзго́дненасці
В. няўзго́дненасць
Т. няўзго́дненасцю
М. няўзго́дненасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўзго́днены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзго́днены няўзго́дненая няўзго́дненае няўзго́дненыя
Р. няўзго́дненага няўзго́дненай
няўзго́дненае
няўзго́дненага няўзго́дненых
Д. няўзго́дненаму няўзго́дненай няўзго́дненаму няўзго́дненым
В. няўзго́днены (неадуш.)
няўзго́дненага (адуш.)
няўзго́дненую няўзго́дненае няўзго́дненыя (неадуш.)
няўзго́дненых (адуш.)
Т. няўзго́дненым няўзго́дненай
няўзго́дненаю
няўзго́дненым няўзго́дненымі
М. няўзго́дненым няўзго́дненай няўзго́дненым няўзго́дненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.