неўкаранё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўкаранё́ны |
неўкаранё́ная |
неўкаранё́нае |
неўкаранё́ныя |
| Р. |
неўкаранё́нага |
неўкаранё́най неўкаранё́нае |
неўкаранё́нага |
неўкаранё́ных |
| Д. |
неўкаранё́наму |
неўкаранё́най |
неўкаранё́наму |
неўкаранё́ным |
| В. |
неўкаранё́ны (неадуш.) неўкаранё́нага (адуш.) |
неўкаранё́ную |
неўкаранё́нае |
неўкаранё́ныя (неадуш.) неўкаранё́ных (адуш.) |
| Т. |
неўкаранё́ным |
неўкаранё́най неўкаранё́наю |
неўкаранё́ным |
неўкаранё́нымі |
| М. |
неўкаранё́ным |
неўкаранё́най |
неўкаранё́ным |
неўкаранё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўкарэ́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўкарэ́ненасць |
| Р. |
неўкарэ́ненасці |
| Д. |
неўкарэ́ненасці |
| В. |
неўкарэ́ненасць |
| Т. |
неўкарэ́ненасцю |
| М. |
неўкарэ́ненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўкарэ́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўкарэ́нены |
неўкарэ́неная |
неўкарэ́ненае |
неўкарэ́неныя |
| Р. |
неўкарэ́ненага |
неўкарэ́ненай неўкарэ́ненае |
неўкарэ́ненага |
неўкарэ́неных |
| Д. |
неўкарэ́ненаму |
неўкарэ́ненай |
неўкарэ́ненаму |
неўкарэ́неным |
| В. |
неўкарэ́нены (неадуш.) неўкарэ́ненага (адуш.) |
неўкарэ́неную |
неўкарэ́ненае |
неўкарэ́неныя (неадуш.) неўкарэ́неных (адуш.) |
| Т. |
неўкарэ́неным |
неўкарэ́ненай неўкарэ́ненаю |
неўкарэ́неным |
неўкарэ́ненымі |
| М. |
неўкарэ́неным |
неўкарэ́ненай |
неўкарэ́неным |
неўкарэ́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўключэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўключэ́нне |
| Р. |
неўключэ́ння |
| Д. |
неўключэ́нню |
| В. |
неўключэ́нне |
| Т. |
неўключэ́ннем |
| М. |
неўключэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неўладава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўладава́насць |
| Р. |
неўладава́насці |
| Д. |
неўладава́насці |
| В. |
неўладава́насць |
| Т. |
неўладава́насцю |
| М. |
неўладава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўладава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўладава́ны |
неўладава́ная |
неўладава́нае |
неўладава́ныя |
| Р. |
неўладава́нага |
неўладава́най неўладава́нае |
неўладава́нага |
неўладава́ных |
| Д. |
неўладава́наму |
неўладава́най |
неўладава́наму |
неўладава́ным |
| В. |
неўладава́ны (неадуш.) неўладава́нага (адуш.) |
неўладава́ную |
неўладава́нае |
неўладава́ныя (неадуш.) неўладава́ных (адуш.) |
| Т. |
неўладава́ным |
неўладава́най неўладава́наю |
неўладава́ным |
неўладава́нымі |
| М. |
неўладава́ным |
неўладава́най |
неўладава́ным |
неўладава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.