незаго́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незаго́ены |
незаго́еная |
незаго́енае |
незаго́еныя |
Р. |
незаго́енага |
незаго́енай незаго́енае |
незаго́енага |
незаго́еных |
Д. |
незаго́енаму |
незаго́енай |
незаго́енаму |
незаго́еным |
В. |
незаго́ены (неадуш.) незаго́енага (адуш.) |
незаго́еную |
незаго́енае |
незаго́еныя (неадуш.) незаго́еных (адуш.) |
Т. |
незаго́еным |
незаго́енай незаго́енаю |
незаго́еным |
незаго́енымі |
М. |
незаго́еным |
незаго́енай |
незаго́еным |
незаго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незаго́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
незаго́йлівасць |
Р. |
незаго́йлівасці |
Д. |
незаго́йлівасці |
В. |
незаго́йлівасць |
Т. |
незаго́йлівасцю |
М. |
незаго́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незаго́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
незаго́йнасць |
Р. |
незаго́йнасці |
Д. |
незаго́йнасці |
В. |
незаго́йнасць |
Т. |
незаго́йнасцю |
М. |
незаго́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незаго́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незаго́йны |
незаго́йная |
незаго́йнае |
незаго́йныя |
Р. |
незаго́йнага |
незаго́йнай незаго́йнае |
незаго́йнага |
незаго́йных |
Д. |
незаго́йнаму |
незаго́йнай |
незаго́йнаму |
незаго́йным |
В. |
незаго́йны (неадуш.) незаго́йнага (адуш.) |
незаго́йную |
незаго́йнае |
незаго́йныя (неадуш.) незаго́йных (адуш.) |
Т. |
незаго́йным |
незаго́йнай незаго́йнаю |
незаго́йным |
незаго́йнымі |
М. |
незаго́йным |
незаго́йнай |
незаго́йным |
незаго́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незаго́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незаго́рнены |
незаго́рненая |
незаго́рненае |
незаго́рненыя |
Р. |
незаго́рненага |
незаго́рненай незаго́рненае |
незаго́рненага |
незаго́рненых |
Д. |
незаго́рненаму |
незаго́рненай |
незаго́рненаму |
незаго́рненым |
В. |
незаго́рнены (неадуш.) незаго́рненага (адуш.) |
незаго́рненую |
незаго́рненае |
незаго́рненыя (неадуш.) незаго́рненых (адуш.) |
Т. |
незаго́рненым |
незаго́рненай незаго́рненаю |
незаго́рненым |
незаго́рненымі |
М. |
незаго́рненым |
незаго́рненай |
незаго́рненым |
незаго́рненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
незаго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незаго́рнуты |
незаго́рнутая |
незаго́рнутае |
незаго́рнутыя |
Р. |
незаго́рнутага |
незаго́рнутай незаго́рнутае |
незаго́рнутага |
незаго́рнутых |
Д. |
незаго́рнутаму |
незаго́рнутай |
незаго́рнутаму |
незаго́рнутым |
В. |
незаго́рнуты (неадуш.) незаго́рнутага (адуш.) |
незаго́рнутую |
незаго́рнутае |
незаго́рнутыя (неадуш.) незаго́рнутых (адуш.) |
Т. |
незаго́рнутым |
незаго́рнутай незаго́рнутаю |
незаго́рнутым |
незаго́рнутымі |
М. |
незаго́рнутым |
незаго́рнутай |
незаго́рнутым |
незаго́рнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
незагру́жанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
незагру́жанасць |
Р. |
незагру́жанасці |
Д. |
незагру́жанасці |
В. |
незагру́жанасць |
Т. |
незагру́жанасцю |
М. |
незагру́жанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.