Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

ге́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ге́рма ге́рмы
Р. ге́рмы ге́рмаў
Д. ге́рме ге́рмам
В. ге́рму ге́рмы
Т. ге́рмай
ге́рмаю		 ге́рмамі
М. ге́рме ге́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гермакла́пан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гермакла́пан гермакла́паны
Р. гермакла́пана гермакла́панаў
Д. гермакла́пану гермакла́панам
В. гермакла́пан гермакла́паны
Т. гермакла́панам гермакла́панамі
М. гермакла́пане гермакла́панах

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́рман

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ге́рман Ге́рманы
Р. Ге́рмана Ге́рманаў
Д. Ге́рману Ге́рманам
В. Ге́рмана Ге́рманаў
Т. Ге́рманам Ге́рманамі
М. Ге́рмане Ге́рманах

Ге́рманава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ге́рманава
Р. Ге́рманава
Д. Ге́рманаву
В. Ге́рманава
Т. Ге́рманавам
М. Ге́рманаве

герма́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герма́навіцкі герма́навіцкая герма́навіцкае герма́навіцкія
Р. герма́навіцкага герма́навіцкай
герма́навіцкае		 герма́навіцкага герма́навіцкіх
Д. герма́навіцкаму герма́навіцкай герма́навіцкаму герма́навіцкім
В. герма́навіцкі (неадуш.)
герма́навіцкага (адуш.)		 герма́навіцкую герма́навіцкае герма́навіцкія (неадуш.)
герма́навіцкіх (адуш.)
Т. герма́навіцкім герма́навіцкай
герма́навіцкаю		 герма́навіцкім герма́навіцкімі
М. герма́навіцкім герма́навіцкай герма́навіцкім герма́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Герма́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Герма́навічы
Р. Герма́навіч
Герма́навічаў
Д. Герма́навічам
В. Герма́навічы
Т. Герма́навічамі
М. Герма́навічах

германазна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. германазна́ўства
Р. германазна́ўства
Д. германазна́ўству
В. германазна́ўства
Т. германазна́ўствам
М. германазна́ўстве

Крыніцы: piskunou2012.

германамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. германамо́ўны германамо́ўная германамо́ўнае германамо́ўныя
Р. германамо́ўнага германамо́ўнай
германамо́ўнае		 германамо́ўнага германамо́ўных
Д. германамо́ўнаму германамо́ўнай германамо́ўнаму германамо́ўным
В. германамо́ўны (неадуш.)
германамо́ўнага (адуш.)		 германамо́ўную германамо́ўнае германамо́ўныя (неадуш.)
германамо́ўных (адуш.)
Т. германамо́ўным германамо́ўнай
германамо́ўнаю		 германамо́ўным германамо́ўнымі
М. германамо́ўным германамо́ўнай германамо́ўным германамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

германафі́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. германафі́л германафі́лы
Р. германафі́ла германафі́лаў
Д. германафі́лу германафі́лам
В. германафі́ла германафі́лаў
Т. германафі́лам германафі́ламі
М. германафі́ле германафі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

германафі́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. германафі́льскі германафі́льская германафі́льскае германафі́льскія
Р. германафі́льскага германафі́льскай
германафі́льскае		 германафі́льскага германафі́льскіх
Д. германафі́льскаму германафі́льскай германафі́льскаму германафі́льскім
В. германафі́льскі (неадуш.)
германафі́льскага (адуш.)		 германафі́льскую германафі́льскае германафі́льскія (неадуш.)
германафі́льскіх (адуш.)
Т. германафі́льскім германафі́льскай
германафі́льскаю		 германафі́льскім германафі́льскімі
М. германафі́льскім германафі́льскай германафі́льскім германафі́льскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.