герма́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герма́навіцкі герма́навіцкая герма́навіцкае герма́навіцкія
Р. герма́навіцкага герма́навіцкай
герма́навіцкае		 герма́навіцкага герма́навіцкіх
Д. герма́навіцкаму герма́навіцкай герма́навіцкаму герма́навіцкім
В. герма́навіцкі (неадуш.)
герма́навіцкага (адуш.)		 герма́навіцкую герма́навіцкае герма́навіцкія (неадуш.)
герма́навіцкіх (адуш.)
Т. герма́навіцкім герма́навіцкай
герма́навіцкаю		 герма́навіцкім герма́навіцкімі
М. герма́навіцкім герма́навіцкай герма́навіцкім герма́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)