Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гарантава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарантава́ны гарантава́ная гарантава́нае гарантава́ныя
Р. гарантава́нага гарантава́най
гарантава́нае		 гарантава́нага гарантава́ных
Д. гарантава́наму гарантава́най гарантава́наму гарантава́ным
В. гарантава́ны (неадуш.)
гарантава́нага (адуш.)		 гарантава́ную гарантава́нае гарантава́ныя (неадуш.)
гарантава́ных (адуш.)
Т. гарантава́ным гарантава́най
гарантава́наю		 гарантава́ным гарантава́нымі
М. гарантава́ным гарантава́най гарантава́ным гарантава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гарантава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарантава́ны гарантава́ная гарантава́нае гарантава́ныя
Р. гарантава́нага гарантава́най
гарантава́нае		 гарантава́нага гарантава́ных
Д. гарантава́наму гарантава́най гарантава́наму гарантава́ным
В. гарантава́ны (неадуш.)
гарантава́нага (адуш.)		 гарантава́ную гарантава́нае гарантава́ныя (неадуш.)
гарантава́ных (адуш.)
Т. гарантава́ным гарантава́най
гарантава́наю		 гарантава́ным гарантава́нымі
М. гарантава́ным гарантава́най гарантава́ным гарантава́ных

Кароткая форма: гарантава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гарантава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарантава́ны гарантава́ная гарантава́нае гарантава́ныя
Р. гарантава́нага гарантава́най
гарантава́нае		 гарантава́нага гарантава́ных
Д. гарантава́наму гарантава́най гарантава́наму гарантава́ным
В. гарантава́ны (неадуш.)
гарантава́нага (адуш.)		 гарантава́ную гарантава́нае гарантава́ныя (неадуш.)
гарантава́ных (адуш.)
Т. гарантава́ным гарантава́най
гарантава́наю		 гарантава́ным гарантава́нымі
М. гарантава́ным гарантава́най гарантава́ным гарантава́ных

Кароткая форма: гарантава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гарантава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гаранту́ецца гаранту́юцца
Прошлы час
м. гарантава́ўся гарантава́ліся
ж. гарантава́лася
н. гарантава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гарантава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гаранту́ю гаранту́ем
2-я ас. гаранту́еш гаранту́еце
3-я ас. гаранту́е гаранту́юць
Прошлы час
м. гарантава́ў гарантава́лі
ж. гарантава́ла
н. гарантава́ла
Загадны лад
2-я ас. гаранту́й гаранту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гаранту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарантава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гаранту́ю гаранту́ем
2-я ас. гаранту́еш гаранту́еце
3-я ас. гаранту́е гаранту́юць
Прошлы час
м. гарантава́ў гарантава́лі
ж. гарантава́ла
н. гарантава́ла
Загадны лад
2-я ас. гаранту́й гаранту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час гарантава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаранты́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаранты́йны гаранты́йная гаранты́йнае гаранты́йныя
Р. гаранты́йнага гаранты́йнай
гаранты́йнае		 гаранты́йнага гаранты́йных
Д. гаранты́йнаму гаранты́йнай гаранты́йнаму гаранты́йным
В. гаранты́йны (неадуш.)
гаранты́йнага (адуш.)		 гаранты́йную гаранты́йнае гаранты́йныя (неадуш.)
гаранты́йных (адуш.)
Т. гаранты́йным гаранты́йнай
гаранты́йнаю		 гаранты́йным гаранты́йнымі
М. гаранты́йным гаранты́йнай гаранты́йным гаранты́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гара́нтыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гара́нтыя гара́нтыі
Р. гара́нтыі гара́нтый
Д. гара́нтыі гара́нтыям
В. гара́нтыю гара́нтыі
Т. гара́нтыяй
гара́нтыяю		 гара́нтыямі
М. гара́нтыі гара́нтыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гара́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гара́нцы
Р. Гара́нцаў
Д. Гара́нцам
В. Гара́нцы
Т. Гара́нцамі
М. Гара́нцах

Гара́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гара́ны
Р. Гара́н
Гара́наў
Д. Гара́нам
В. Гара́ны
Т. Гара́намі
М. Гара́нах