анія́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
анія́кі |
анія́кая |
анія́кае |
анія́кія |
Р. |
анія́кага |
анія́кай анія́кае |
анія́кага |
анія́кіх |
Д. |
анія́каму |
анія́кай |
анія́каму |
анія́кім |
В. |
анія́кага анія́кі |
анія́кую |
анія́кае |
анія́кіх анія́кія |
Т. |
анія́кім |
анія́кай анія́каю |
анія́кім |
анія́кімі |
М. |
анія́кім |
анія́кай |
анія́кім |
анія́кіх |
Крыніцы:
prym2009,
tsbm1984.
анія́кі
займеннік, адмоўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
анія́кі |
анія́кая |
анія́кае |
анія́кія |
Р. |
анія́кага |
анія́кай анія́кае |
анія́кага |
анія́кіх |
Д. |
анія́каму |
анія́кай |
анія́каму |
анія́кім |
В. |
анія́кага (адуш.) анія́кі (неадуш.) |
анія́кую |
анія́кае |
анія́кіх анія́кія |
Т. |
анія́кім |
анія́кай анія́каю |
анія́кім |
анія́кімі |
М. |
анія́кім |
анія́кай |
анія́кім |
анія́кіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аніяні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аніяні́т |
аніяні́ты |
Р. |
аніяні́ту |
аніяні́таў |
Д. |
аніяні́ту |
аніяні́там |
В. |
аніяні́т |
аніяні́ты |
Т. |
аніяні́там |
аніяні́тамі |
М. |
аніяні́це |
аніяні́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.