Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ваяжо́р м., уст., ирон. вояжёр

ваяжы́раваць несов., уст., ирон. вояжи́ровать

вая́ка м., разг., ирон. воя́ка

вая́р м. вои́тель, во́ин

ваяўні́к (род. ваеўніка́) м., уст. вои́тель

ваяўні́ца ж., уст. вои́тельница

ваяўні́ча нареч. вои́нственно

ваяўні́часць ж. вои́нственность; см. ваяўні́чы 1

ваяўні́чы

1. прям., перен. вои́нственный;

~чае пле́мя — вои́нственное пле́мя;

з ~чым вы́глядам — с вои́нственным ви́дом;

2. (активно борющийся) вои́нствующий;

в. матэрыялі́зм — вои́нствующий материали́зм

вая́цкасць ж., разг. вои́нственность