танцава́нне ср. танцева́ние; пляса́ние уст.
танцава́цца несов., страд. танцева́ться
танцава́ць несов. танцева́ть; (народные танцы — ещё) пляса́ть, отпля́сывать;
◊ т. ад пе́чкі — ирон. танцева́ть от пе́чки;
з яко́й нагі́ т. — с како́й ноги́ танцева́ть;
і Халімо́н танцу́е, калі́ яму́ шанцу́е — погов. е́сли бог даёт, и дура́к берёт
танцза́л м., см. танцза́ла
танцза́ла ж. (танцава́льная за́ла) танцза́л м. (танцева́льный зал)
танцкла́с м., уст. (танцава́льны клас) танцкла́сс (танцева́льный класс)
танцма́йстар, -тра м., уст. танцме́йстер
танцо́р м. танцо́р; (в народных танцах — ещё) плясу́н;
кана́тны т. — кана́тный плясу́н
танцо́рка ж. танцо́рка; (в народных танцах — ещё) плясу́нья
танцо́ўшчык м. танцо́вщик