стрэ́лачны ж.-д. стре́лочный
стрэ́ліць сов. вы́стрелить
стрэ́лка ж.
1. в разн. знач. стре́лка;
с. ко́мпаса — стре́лка ко́мпаса;
міну́тная с. — мину́тная стре́лка;
на чыгу́начнай ста́нцыі ўстано́ўлены аўтаматы́чныя ~кі — на железнодоро́жной ста́нции устано́влены автомати́ческие стре́лки;
2. только мн., разг., бот. пасту́шья су́мка
стрэ́льба ж. ружьё ср.;
паляўні́чая с. — охо́тничье ружьё
стрэ́льбішча ср. стре́льбище
стрэ́льбішчны стре́льбищный
стрэ́льнуць сов., однокр., разг. стрельну́ть
стрэ́ляны прил., в разн. знач. стре́ляный;
с. салда́т — стре́ляный солда́т;
~ная гі́льза — стре́ляная ги́льза;
◊ с. верабе́й — стре́ляный воробе́й;
~ная пту́шка — стре́ляная пти́ца
стрэ́мечка ср., анат. стре́мечко