Verbum

вяршэ́нстваваць несов. главе́нствовать, верхове́нствовать

вяры́гі, -ры́г ед. нет, церк., перен. вери́ги

вяры́цельны дип. вери́тельный;

○ ~ная гра́мата — вери́тельная гра́мота

вярэ́дзіцца несов., разг., см. верадзі́цца

вярэ́дзіць несов., разг., см. верадзі́ць

вярэ́нька ж., обл. туесо́к м.