загаса́ць несов.
1. загаса́ть, затуха́ть;
2. перен. га́снуть, ме́ркнуть, тускне́ть;
3. перен. (миновать) зака́тываться;
1-3 см. зага́снуць
загасі́ць сов. загаси́ть, затуши́ть; (дуновением — ещё) заду́ть;
з. аго́нь — загаси́ть (затуши́ть, заду́ть) ого́нь
зага́снуць сов.
1. зага́снуть, зату́хнуть;
~слі агні́ — зага́сли огни́;
2. перен. уга́снуть, поме́ркнуть, потускне́ть;
3. перен. (миновать) закати́ться;
сла́ва яго́ ~сла — сла́ва его́ закати́лась
загастры́цца сов., обл., см. завастры́цца
загастры́ць сов., обл., см. завастры́ць
загасці́цца сов. загости́ться
загасці́ць сов., разг. загости́ться
загасцява́цца сов., разг., см. загасці́цца
загасцява́ць сов., разг., см. загасці́ць