страса́цца несов., страд. стряса́ться, стря́хиваться; см. страса́ць 1
страса́ць несов.
1. стряса́ть, стря́хивать;
2. тряся́, сме́шивать;
1, 2 см. стрэ́сці
страсе́нне ср. сотрясе́ние;
с. мо́згу — сотрясе́ние мо́зга
стра́сна нареч. (пылко, чувственно) стра́стно
стра́снасць ж. стра́стность
страснацве́т, -ту м., бот. страстоцве́т
стра́сны (пылкий, чувственный) стра́стный
страсці́ць сов. стрости́ть, ссучи́ть
страсць ж., в разн. знач. страсть;
суніма́ць стра́сці — сде́рживать стра́сти;
з усёй стра́сцю душы́ ён змага́ўся за пра́ўду — со всей стра́стью души́ он боро́лся за пра́вду
страсяну́ты сотрясённый; встряхну́тый