знаро́чыстасць
Verbum
анлайнавы слоўнікзнаро́чысты нарочи́тый
знасі́цца
знасі́ць I
1. (в одно место) снести́; (тяжёлые предметы — ещё) стаска́ть, стащи́ть;
2. (одежду и т.п.) износи́ть, сноси́ть; истрепа́ть;
◊ не з. галавы́ — (каму) не сноси́ть головы́ (кому)
знасі́ць II
зна́тнасць
зна́тны зна́тный;
знато́к, -така́
знато́цтва
знату́жаны
знату́жвацца