зла́джанасць ж.
1. единоду́шие ср., согла́сие ср., сла́женность;
2. согла́сие ср., стро́йность;
1, 2 см. зла́джаны 3, 4
зла́джаны
1. прич. сооружённый, сла́женный; смастерённый;
2. прич., перен. сла́женный;
1, 2 см. зла́дзіць 3, 4;
3. прил. (согласованный) дру́жный, единоду́шный, согла́сный, сла́женный;
4. прил. (гармоничный) согла́сный, стро́йный
зла́джвацца несов., возвр., страд. сла́живаться; см. зла́дзіцца, зла́джваць 2
зла́джваць несов., разг.
1. сооружа́ть, сла́живать; мастери́ть;
2. перен. (делать согласованным, стройным) сла́живать;
1, 2 см. зла́дзіць 3, 4
зладзе́йка ж. воро́вка, похити́тельница
зладзе́йства ср. воровство́
зладзеява́та, нареч. ворова́то
зла́дзіцца сов., в разн. знач. сла́диться;
з. пець — сла́диться петь;
не́шта ў іх не ~дзілася — что́-то у них не сла́дилось