Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хлуслі́вы

1. в разн. знач. лжи́вый;

х. чалаве́к — лжи́вый челове́к;

~вая зая́ва — лжи́вое заявле́ние;

2. (фальшивый) ло́жный;

~вае абвінава́чанне — ло́жное обвине́ние

хлусня́ ж. враньё ср.; лганьё ср.; ложь; вра́ки мн.

хлы́нуць сов., в разн. знач. хлы́нуть

хлы́снуць сов., однокр., разг. хлестну́ть; стегану́ть; хлыстну́ть

хлыст I, род. хлыста́ м., спец. (ствол срубленного дерева) хлыст

хлыст II, род. хлыста́ м., рел. хлыст

хлыста́ць несов., разг. хлеста́ть; стега́ть; хлыста́ть

хлысто́ўка ж., рел. хлысто́вка

хлысто́ўскі рел. хлысто́вский

хлысто́ўства ср., рел. хлысто́вство

хлысто́ўшчына ж., рел. хлысто́вщина