Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стру́жка ж. стру́жка;

зняць (сагна́ць) ~ку — снять стру́жку

стружкало́м м., спец. стружколо́м

струк (род. струка́) м. (плод) стручо́к, боб;

с. гаро́ху — стручо́к горо́ха

струкава́ты, см. стручны́

стру́кавы стручко́вый

стру́кавыя сущ., мн., бот. бобо́вые

струкападо́бны стручкови́дный

струкі́, -ко́ў мн. стручки́; стру́чья

струко́вы, см. стру́кавы

структу́ра ж. структу́ра;

с. ста́лі — структу́ра ста́ли;

с. гле́бы — структу́ра по́чвы;

арганізацы́йная с. — организацио́нная структу́ра