Verbum

царава́ць несов., см. ца́рстваваць

царадво́рац, -рца м., уст. царедво́рец

царазабо́йства ср. цареуби́йство

царазабо́йца м. цареуби́йца

царква́ ж., в разн. знач. це́рковь;

драўля́ная ц. — деревя́нная це́рковь;

адлучэ́нне ад царквы́ — отделе́ние от це́ркви

царкоўнапрыхо́дскі уст. церковноприхо́дский;

○ ~ская шко́ла — церковноприхо́дская шко́ла

царкоўнаславяні́зм м., филол. церковнославяни́зм

царкоўнаславя́нскі церковнославя́нский;

~кая мо́ва — церковнославя́нский язы́к

царко́ўнік м., разг., уст., в разн. знач. церко́вник

царко́ўніца ж., разг., уст., в разн. знач. церко́вница