страля́ць
1. стреля́ть;
2. стреля́ть, бить;
3.
◊ варо́н с. — воро́н счита́ть;
с. вача́мі — стреля́ть глаза́ми;
с. з гарма́т па вераб’я́х —
хоць у лоб ~ля́й — хоць в лоб стреля́й;
~ля́ў у варо́ну, а папа́ў у каро́ву —
страля́ць
1. стреля́ть;
2. стреля́ть, бить;
3.
◊ варо́н с. — воро́н счита́ть;
с. вача́мі — стреля́ть глаза́ми;
с. з гарма́т па вераб’я́х —
хоць у лоб ~ля́й — хоць в лоб стреля́й;
~ля́ў у варо́ну, а папа́ў у каро́ву —
страмчэ́й
страмчэ́йшы
страмянны́
странгуля́цыя
странцыяні́т, -ту
страпяну́цца
1. встрепену́ться; вздро́гнуть; трепыхну́ться;
2.
страпяну́ць
1. тряхну́ть, встряхну́ть; трепыхну́ть;
2. (крыльями) взмахну́ть
страпяці́ны стрепети́ный
страса́нне