кры́ца
Verbum
анлайнавы слоўніккры́цца
крыць
1. (делать крышу) крыть;
2.
◊ няма́ чым к. — не́чем крыть;
крый бо́жа, няха́й бог кры́е — не дай бог, не приведи́ госпо́дь
Кры́чаў, -чава
кры́чаўскі кри́чевский
Кры́чаўскі раён Кри́чевский райо́н
крыча́ць
1. крича́ть; ора́ть; вопи́ть;
2. шуме́ть; галде́ть;
3. (на кого) крича́ть, руга́ть (кого), брани́ть (кого), прикри́кивать;
◊ кры́чма к. — о́чень си́льно крича́ть;
к. на ўсё го́рла — крича́ть во всё го́рло;
к. не́ма (не́мым го́ласам) — крича́ть благи́м ма́том; реве́ть белу́гой;
хоць гвалт (караву́л) крычы́ — хоть карау́л кричи́
кры́чны
крыша́н, -на́
кры́шанка