вярту́шка
Verbum
анлайнавы слоўніквярхі́
вярхо́вы
вярхо́м
◊ е́здзіць в. — (на кім) е́здить верхо́м (на ком)
вярхо́ўе
вярхо́ўнік
вярхо́ўны верхо́вный;
○ Вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы — Верхо́вный главнокома́ндующий
вярце́цца
вярце́ць
вярча́льны враща́тельный;