згіна́льнік м. сгиба́тель
згіна́льны анат. сгиба́тельный
згіна́нне ср. сгиба́ние; см. згіна́ць 1
згіна́цца несов.
1. в разн. знач. сгиба́ться;
2. корёжиться, гну́ться, коро́биться;
1, 2 см. сагну́цца 1, 2;
3. страд. сгиба́ться; см. згіна́ць 1
згіна́ць несов.
1. в разн. знач. сгиба́ть;
2. корёжить, гнуть, коро́бить;
1, 2 см. сагну́ць
згіне́нне ср.
1. поги́бель ж.;
2. разг. жа́лкое созда́ние
згі́нуць сов. пропа́сть, сги́нуть
згла́джаны
1. сгла́женный; изгла́женный;
2. перен. сгла́женный, скра́шенный;
1, 2 см. згла́дзіць
згла́джванне ср.
1. сгла́живание; изгла́живание;
2. перен. сгла́живание, скра́шивание;
1, 2 см. згла́джваць
згла́джвацца несов.
1. (уничтожаться) сгла́живаться; изгла́живаться;
2. перен. сгла́живаться, скра́шиваться;
3. страд. сгла́живаться; изгла́живаться; скра́шиваться; см. згла́джваць