Verbum

згва́лчаны изнаси́лованный; растлённый

згіб (род. згі́бу) м. изги́б, сгиб

згіба́льнік м., см. згіна́льнік

згіба́нне ср., см. згіна́нне

згіба́цца несов., возвр., страд., см. згіна́цца

згіба́ць несов., см. згіна́ць

згі́біна ж., разг. излу́чина, изги́б м.

згі́дзіцца сов., обл. стошни́ть

згі́дзіць сов., безл., обл. стошни́ть

згін (род. згі́ну) м., см. згіб