вышыва́льшчык м. вышива́льщик
вышыва́льшчыца ж. вышива́льщица
вышыва́нка ж., разг. вы́шитая руба́шка
вышыва́нне ср.
1. (действие) вышива́ние, вы́шивка ж.; шитьё;
2. (вещь) вышива́нье
вышыва́ны вы́шитый, вышивно́й; ши́тый; расши́тый, расшивно́й
вышыва́цца несов., страд. вышива́ться, ши́ться; расшива́ться; см. вышыва́ць
вышыва́ць несов. вышива́ть, шить; (украшать что-л. вышивкой — ещё) расшива́ть; см. вы́шыць
вышы́ннік м., спец. высо́тник
вышы́нны в разн. знач. высо́тный;
в. буды́нак — высо́тное зда́ние;
в. палёт — высо́тный полёт