звыштэрміно́вы
1. прил. сверхсро́чный;
2. в знач. сущ., воен. сверхсро́чник, сверхсрочнослу́жащий
звышуда́рны сверхуда́рный
звышуро́чна нареч. сверхуро́чно
звышуро́чны сверхуро́чный;
~ная рабо́та — сверхуро́чная рабо́та
звышуро́чныя сущ., мн. сверхуро́чные;
атрыма́ць з. — получи́ть сверхуро́чные
звышусто́йлівы сверхсто́йкий
звышху́ткасны, см. звышско́расны
звышцвёрды сверхтвёрдый
звышці́ск, -ку м., физ. сверхдавле́ние ср.
звышця́жкі сверхтяжёлый