дада́ць сов.
1. (дать недостающее) дода́ть;
аста́тнія гро́шы дада́м за́ўтра — остальны́е де́ньги дода́м за́втра;
2. мат. приба́вить;
да трох д. чаты́ры — к трём приба́вить четы́ре;
3. (сказать или написать в дополнение к чему-л.) доба́вить, приба́вить;
да ска́занага не́чага д. — к ска́занному не́чего доба́вить (приба́вить);
4. (присоединить) приложи́ть;
да зая́вы трэ́ба д. характары́стыку — к заявле́нию ну́жно приложи́ть характери́стику
дада́ча ж., разг. дода́ча; см. дада́ць 1
да́дзены
1. прич. да́нный, предоста́вленный;
адмо́віўся ад ~нага яму́ сло́ва — отказа́лся от да́нного (предоста́вленного) ему́ сло́ва;
2. прил. да́нный;
у ~ным вы́падку — в да́нном слу́чае;
~ная велічыня́ — мат. да́нная величина́
дадзе́рці сов., разг., см. дадра́ць
дадзе́рціся сов., разг., см. дадра́цца
дадзе́ць сов.
1. досади́ть;
2. наску́чить, надое́сть, утоми́ть;
сва́рка гэ́та ўжо дадзе́ла — ссо́ра э́та уже́ наску́чила (надое́ла)
дадзёўбаны обл., см. дадзяўба́ны
дадзёўбвацца несов., страд. доклёвываться; дода́лбливаться; см. дадзёўбваць
дадзёўбваць несов.
1. (кончать клевать) доклёвывать;
2. (кончать долбить) дода́лбливать
дадзіра́цца несов.
1. разг. (изнашиваться до дыр) дорыва́ться; см. дадра́цца;
2. страд. дорыва́ться; додира́ться; дотира́ться; см. дадзіра́ць