Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зату́хнуць сов.

1. (перестать гореть) зату́хнуть, пога́снуть, зага́снуть; уга́снуть;

2. перен. (утихнуть, прекратиться) зату́хнуть;

радыёхвалі ~хлі — радиово́лны зату́хли

затушава́ны прям., перен. затушёванный

затушава́цца сов., прям., перен. затушева́ться

затушава́ць сов., прям., перен. затушева́ть

зату́шаны прям., перен. поту́шенный, зату́шенный, пога́шенный, зага́шенный; заду́тый; см. затушы́ць

зату́шваць несов., прям., перен. туши́ть, гаси́ть; (свечу, лампу — ещё) задува́ть; см. затушы́ць

затушо́ўванне ср., прям., перен. затушёвывание; см. затушо́ўваць

затушо́ўвацца несов., возвр., страд. затушёвываться; см. затушава́цца, затушо́ўваць

затушо́ўваць несов., прям., перен. затушёвывать

затушы́ць сов., прям., перен. потуши́ть, затуши́ть, погаси́ть, загаси́ть; (свечу, лампу — ещё) заду́ть;

з. пажа́р — затуши́ть пожа́р