зату́хнуць сов.
1. (перестать гореть) зату́хнуть, пога́снуть, зага́снуть; уга́снуть;
2. перен. (утихнуть, прекратиться) зату́хнуть;
радыёхвалі ~хлі — радиово́лны зату́хли
затушава́ны прям., перен. затушёванный
затушава́цца сов., прям., перен. затушева́ться
затушава́ць сов., прям., перен. затушева́ть
зату́шаны прям., перен. поту́шенный, зату́шенный, пога́шенный, зага́шенный; заду́тый; см. затушы́ць
зату́шваць несов., прям., перен. туши́ть, гаси́ть; (свечу, лампу — ещё) задува́ть; см. затушы́ць
затушо́ўванне ср., прям., перен. затушёвывание; см. затушо́ўваць
затушо́ўвацца несов., возвр., страд. затушёвываться; см. затушава́цца, затушо́ўваць
затушо́ўваць несов., прям., перен. затушёвывать
затушы́ць сов., прям., перен. потуши́ть, затуши́ть, погаси́ть, загаси́ть; (свечу, лампу — ещё) заду́ть;
з. пажа́р — затуши́ть пожа́р